Najczęściej w przemysłowych układach regulacji możemy spotkać regulatory PD lub PID, szacuje się że znajdują one zastosowanie, aż w około 90% aplikacji. Nadają się one do regulacji stałowartościowej wszędzie tam, gdzie obiekty sterowania charakteryzują się małą dynamiką zmian wartości regulowanej lub nie posiadamy wystarczającej wiedzy na temat obiektu regulacji, by móc zbudować model matematyczny potrzebny w innych bardziej rozbudowanych metodach sterowania. Przykładami aplikacji z zastosowaniem tego rodzaju regulacji może być utrzymywanie stałej temperatury w pomieszczeniu, natężenia przpływu cieczy lub stabilizacja prędkości obrotowej wału silnika.

Technika 87Hz – bardzo ciekawe zagadnienie, ponieważ rozwiązanie to pozwala na poszerzenie zakresu regulacji prędkości silnika asynchronicznego od 0 do 87Hz, jednocześnie zachowując zostaje stały moment oraz zostaje zwiększona moc silnika.

W tym artykule będącym kontynuacją artykułu pod tytułem "Regulacja PID w falownikach - Cześć 1 - Teoria" zajmiemy się kwestią doboru nastaw regulatora PID, tak aby uzyskać porządane przez nas rezulaty sterowania. Omówione zostaną najczęściej stosowane metody doboru wzmocnień poszczególnych członów regulatora między innymi: metoda Zieglera-Nicholsa, metoda Cohena-Coona oraz strojenie ręczne.

Już bardzo rzadko zdarza się aby falowniki nowej generacji nie miały wbudowanego regulatora PID. Dzieki właśnie regulatorom PID istnieje możliwość w procesach regulacji automatycznej utrzymywanie stałego ciśnienia, przepływu czy temperatury. Dzięki zastosowaniu regulatora PID ze sprzężeniem zwrotnym w układzie ma wpływ na maksymalnie wydajną pracę układu automatyki.

Regulacja wydajności wentylatorów i pomp z wykorzystaniem falownika pociąga za sobą wiele korzyści, przede wszystkim finansowych. Zastosowanie falowników w aplikacjach z wentylatorami i pompami pociąga za sobą zmniejszone zużycie energii elektrycznej oraz brak konieczności zastosowań dodatkowych urządzeń układu automatyki.

Uziemianie falownika i silnika – temat bardzo ważny lecz często pomijany przez użytkowników, - uziemienie poszczególnych urządzeń i całego układu napędowego chroni przed porażeniem prądu elektrycznego. Głównym celem uziemienia jest zabezpieczenie użytkowników porażeniem prądem spowodowanym prądem upływowym przy kontakcie z obudową falownika. Wszystkie falowniki posiadają zacisk uziemienia, który przed podłączeniem falownika do sieci powinien być uziemiony.

W artykule zostaną opisane metody rozruchu silników indukcyjnych (rozruch bezpośredni, rozruch za pomocą przełącznika gwiazda trójkąt, rozruch przy pomocy softstartu i falownika) oraz  ich wady i zalety.

Kompatybilność elektromagnetyczna (EMC) jest to zdolność urządzeń, instalacji lub systemów do poprawnej pracy w określonym środowisku elektromagnetycznym bez wzbudzania dodatkowych zakłóceń elektromagnetycznych oraz odporność na te zakłócenia tych urządzeń.

W artykule tym zostaną opisane techniki minimalizowania tych zakłóceń.

W niniejszym  artykule nie będziemy się rozwodzić nad zasadą działania i budowy tranzystorów  mocy IGBT, ale zostaną tu omówione pod kątem zastosowania ich w falownikach, gdzie właśnie mają największe zastosowanie.

Rozruch silnika jest to stan od chwili podania zasilania na silnik do osiągnięcia przez niego ustaloną prędkość zgodną z parametrami zasilania (napięcie, częstotliwość) oraz obciążenia (moment hamujący) i jest możliwy wtedy gdy silnik wytworzy moment M większy od momentu obciążenia M_h. Różnica ta (nadwyżka) jest to moment dynamiczny. Im moment dynamiczny jest większy tym czas rozruchu krótszy.