Przemiennik częstotliwości jest układem elektronicznym, który pozwala na płynną regulację prędkości trójfazowych silników prądu przemiennego przez zmianę częstotliwości napięcia zasilania. Od powstania pierwszych przemienników częstotliwości opartych na tyrystorach do dzisiejszych cyfrowych układów sterowanych mikroprocesorowo zaszło wiele zmian konstrukcyjnych, ale zasady działania pozostały takie same.

Od późnych lat sześćdziesiątych naszego stulecia, przemienniki częstotliwości przechodziły nadzwyczaj szybkie zmiany. W wielkiej mierze było to zasługą burzliwego rozwoju technologii półprzewodnikowej i mikroprocesorowej oraz związanych z tym redukcji cen elementów półprzewodnikowych. Pomimo to, podstawowe zasady pracy i schemat blokowy w ogólnym zarysie pozostały bez zmian.

Falownik (ang. inverter) jest ostatnim członem przemiennika częstotliwości, do którego dołączony jest silnik i podzespołem w którym następuje ostateczna faza kształtowana napięcia na odpowiednie dla potrzeb silnika.

W kolejnej, trzeciej części opisu budowy i działania przemiennika częstotliwości będzie kontynuowany temat falownika. W artykule tym zostaną opisane metody kształtowania napięcia wyjściowego falownika.

Obwód sterowania, lub karta sterowania jest czwartym głównym elementem w przemienniku częstotliwości.

W piątej ostatniej części artykułów "Przemienniki częstotliwości - teoria (budowa i zasada działania)" będzie kontynuowany temat obwodu sterowania przemiennika częstotliwości. W artykule tym również będą zawarte treści o zastosowaniu komputerów w przemiennikach częstotliwości.

Przemienniki częstotliwości przetwarzają dane z urządzeń peryferyjnych przy użyciu trzech interfejsów komunikacyjnych. Zależnie od zastosowania, komunikacja może być uzupełniona przez inteligentny interfejs szeregowy o dużej szybkości transmisji.

W artykule tym zostaną opisane również podstawowe własności wybranych standardów komunikacji szeregowej i ich struktury przesyłania danych.

Trójfazowe silniki prądu przemiennego są elektromagnetycznymi przemiennikami energii zamieniającymi energię elektryczną na energię mechaniczną (praca silnikowa) i odwrotnie (praca prądnicowa) zgodnie z prawami indukcji elektromagnetycznej. Zasadę indukcji elektromagnetycznej można przedstawić na przykładzie przewodu poruszającego się w polu magnetycznym B, ruch ten powoduje indukowanie się siły elektromotorycznej SEM. Jeżeli przewód znajduje się w zamkniętym obwodzie, to popłynie prąd I. Kiedy przewód znajduje się w ruchu, działa na niego siła F, która jest prostopadle skierowana do kierunku pola magnetycznego.

Sposoby regulacji prędkości w trójfazowych silnikach asynchronicznych.

Wszystkie silniki posiadają trwale zamocowaną tabliczkę znamionową z wykazem wszystkich istotnych danych. Pozostałe dane zwykle są dostępne w katalogu silnika.